Zapora Inguri znajduje się w Gruzji, w regionie Megrelia-Górna Swanetia, w północno-zachodniej części kraju. Jest to monumentalna budowla na rzece Inguri, blisko granicy z Abchazją, otoczona malowniczymi krajobrazami gór Kaukazu.
Językiem urzędowym w Gruzji jest gruziński. W regionie Megrelia można również usłyszeć miejscowy język megrelijski. W miejscach turystycznych wiele osób porozumiewa się po rosyjsku, a w większych ośrodkach możliwa jest komunikacja w języku angielskim.
Gruzja znajduje się w strefie czasowej GMT+4. Oznacza to, że jeśli w Warszawie jest godzina 12:00, to przy Zaporze Inguri będzie 15:00.
Najlepszy czas na odwiedzenie Zapory Inguri to wiosna (kwiecień-czerwiec) i jesień (wrzesień-październik). Pogoda jest wtedy łagodna, a krajobrazy wyjątkowo malownicze. Latem temperatury mogą być wysokie, ale górska lokalizacja zapewnia przyjemny chłód w pobliżu zapory.
Sezon wysoki przypada na lato, kiedy turystów przyciąga piękno okolicznych gór i rzek. W tym czasie ceny mogą być wyższe, a atrakcje bardziej zatłoczone. Zimą region staje się spokojniejszy, a koszty noclegów i usług maleją, jednak niektóre atrakcje mogą być niedostępne ze względu na warunki pogodowe.
W regionie Megrelia odbywają się lokalne festiwale, takie jak tradycyjne święta winobrania. Warto sprawdzić dokładne terminy przed podróżą, aby wziąć udział w tym wyjątkowym wydarzeniu.
W Gruzji obowiązuje lari (GEL). Przykładowy kurs wymiany to około 1 GEL = 1,60 PLN.
W większych miejscowościach można płacić kartą, jednak w okolicach Zapory Inguri warto mieć gotówkę. Najlepiej wymieniać pieniądze w bankach lub kantorach w większych miastach, takich jak Zugdidi.
Najłatwiejszym środkiem transportu do Zapory Inguri jest samochód. Alternatywnie, można skorzystać z marszrutek (lokalnych minibusów), które kursują z Zugdidi w kierunku zapory.
Przejazd marszrutką kosztuje około 5 GEL (8 PLN). Wynajem samochodu to koszt od 100 GEL (160 PLN) za dzień, plus paliwo.
Wynajem samochodu jest wygodną opcją, szczególnie jeśli planujesz eksplorację okolicy. Drogi w regionie są w dobrym stanie, ale mogą być kręte i strome. Parkowanie przy zaporze jest bezpłatne.
Warto kupić lokalną kartę SIM od operatorów takich jak Magti, Geocell czy Beeline. Pakiety internetowe kosztują od 10 GEL (16 PLN) za 5 GB danych. Karty można nabyć na lotniskach, w kioskach lub w salonach operatorów. Do zakupu potrzebny jest paszport.
Darmowe WiFi dostępne jest w hotelach, niektórych restauracjach i większych miastach. W pobliżu zapory dostęp do internetu może być ograniczony.
Wygodne buty trekkingowe, lekką kurtkę przeciwdeszczową oraz odzież dostosowaną do górskiego klimatu. Latem warto zabrać nakrycie głowy i krem z filtrem UV.
Paszport, prawo jazdy (jeśli wynajmujesz samochód), adapter do gniazdek (gniazdka są standardowe, jak w Polsce), powerbank, apteczkę oraz środki przeciw komarom.
Najbliższe lotnisko międzynarodowe to Kutaisi (KUT), oddalone o około 140 km. Średnia długość lotu z Polski wynosi około 3,5 godziny.
Bezpośrednie loty z Warszawy, Katowic i Krakowa obsługiwane są przez Wizz Air.
Warto rozważyć noclegi w Zugdidi (baza wypadowa), Mestii (górska miejscowość) lub w małych pensjonatach w pobliżu zapory.
Hostele – od 30 PLN, hotele 3* – od 150 PLN, hotele 5* – od 400 PLN za noc. W sezonie wysokim rezerwacja z wyprzedzeniem jest wskazana.
W pobliżu Zapory Inguri warto spróbować lokalnych dań, takich jak:
Najlepsze miejsca na lokalne jedzenie to małe rodzinne restauracje w Zugdidi lub Mestii.
Zapora Inguri to raczej spokojne miejsce, ale w Zugdidi znajdziesz lokalne bary i puby. Mestia oferuje małe knajpki z muzyką na żywo, szczególnie w sezonie turystycznym.
Najlepszy widok na zaporę rozciąga się z jej korony oraz pobliskich punktów panoramicznych. Warto odwiedzić je o zachodzie słońca, gdy góry Kaukazu nabierają ciepłych barw.
Z regionu Megrelia warto przywieźć:
Zakupy najlepiej robić na lokalnych bazarach w Zugdidi lub bezpośrednio od rzemieślników.
Zapora Inguri to nie tylko największa zapora łukowa na Kaukazie, ale także jedna z najwyższych na świecie – mierzy aż 271,5 metra. Jej budowa trwała ponad 20 lat i zakończyła się w 1987 roku. Część elektrowni wodnej znajduje się na terenie Abchazji, co sprawia, że jest to obiekt o znaczeniu strategicznym. Co ciekawe, zapora wciąż działa pełną parą, dostarczając energię elektryczną do dużej części Gruzji. Warto również wiedzieć, że w okolicy kręcono kilka dokumentów, podkreślających monumentalność tej konstrukcji.