Manambato to niewielka miejscowość położona na wschodnim wybrzeżu Madagaskaru, w regionie Atsinanana. Znajduje się nad brzegiem jeziora Rasoabe, będącego częścią kanału Pangalanes – malowniczego systemu wodnego ciągnącego się wzdłuż wschodniego wybrzeża wyspy.
Manambato to raczej mała miejscowość, w której nie wyróżnia się typowych dzielnic, ale turystów najbardziej przyciągają:
Językiem urzędowym jest malgaski, a drugim językiem powszechnie używanym – francuski. W obszarach turystycznych można również spotkać osoby mówiące po angielsku.
Manambato znajduje się w strefie czasowej GMT+3. Oznacza to, że jeśli w Warszawie jest godzina 12:00, w Manambato jest 14:00.
Najlepszym czasem na wizytę w Manambato jest okres od maja do października, kiedy panuje sucha pora roku, a temperatury są przyjemne (średnio od 20 do 25°C). W sezonie wysokim (lipiec-sierpień) miejsce to przyciąga więcej turystów, co może wpłynąć na ceny noclegów i tłumy w popularnych miejscach. Pora deszczowa trwa od listopada do kwietnia – w tym czasie intensywne opady mogą utrudniać podróżowanie i korzystanie z atrakcji na świeżym powietrzu.
Lokalną walutą jest malgaska ariary (MGA). Warto mieć przy sobie gotówkę, ponieważ płatności kartą są rzadko akceptowane, zwłaszcza w mniejszych miejscowościach. Kurs wymiany wynosi około 1 MGA = 0,001 zł. Najlepiej wymieniać walutę w bankach lub kantorach w większych miastach, przed dotarciem do Manambato.
W Manambato brak rozwiniętej komunikacji miejskiej. Najlepszym sposobem poruszania się są tuk-tuki, które kosztują około 5 000 MGA (ok. 5 zł) za krótki przejazd. Można także wynająć łodzie, aby zwiedzać kanał Pangalanes – ceny zaczynają się od 50 000 MGA (ok. 50 zł) za godzinę. Wynajem samochodu w okolicy jest trudny, a drogi bywają wąskie i w złym stanie. Jeśli zdecydujesz się na samochód, pamiętaj, że na Madagaskarze obowiązuje ruch prawostronny.
Warto kupić lokalną kartę SIM, ponieważ roaming może być bardzo kosztowny. Najpopularniejsi operatorzy to Telma, Orange i Airtel. Koszt podstawowego pakietu internetowego wynosi około 20 000 MGA (ok. 20 zł) za 1 GB. Karty SIM można kupić na lotnisku lub w większych miastach – potrzebny jest paszport. Darmowe WiFi jest dostępne głównie w hotelach i niektórych restauracjach.
Ze względu na tropikalny klimat warto spakować lekką odzież, nakrycie głowy i krem przeciwsłoneczny. Przydatny będzie także spray na owady. Nie zapomnij paszportu i prawa jazdy, jeśli planujesz wynająć samochód. Adaptery do gniazdek nie są potrzebne, ponieważ obowiązują europejskie standardy. Przydatne mogą być także leki na biegunkę i repelenty chroniące przed komarami.
Najbliższym lotniskiem jest Port Lotniczy Toamasina (TMM), oddalony o około 120 km. Lot z Polski, z przesiadkami, trwa średnio 15-20 godzin. Nie ma bezpośrednich połączeń z Polski – najczęściej wybierane linie to Air France i Turkish Airlines.
Najpopularniejsze miejsca na nocleg to okolice jeziora Rasoabe, gdzie znajdują się domki i bungalowy z widokiem na wodę. Standard noclegów obejmuje głównie pensjonaty i hotele 3*. Ceny za nocleg zaczynają się od 100 000 MGA (ok. 100 zł) za pokój dwuosobowy. W sezonie warto rezerwować z wyprzedzeniem.
Kuchnia Manambato opiera się na świeżych owocach morza oraz lokalnych warzywach. Warto spróbować:
Najlepsze miejsca na spróbowanie lokalnych specjałów to restauracje przy jeziorze i lokalne bazary.
Manambato nie jest typowym celem dla miłośników nocnego życia, ale znajdziesz tu kilka klimatycznych barów przy plaży, gdzie można napić się lokalnego rumu lub piwa. Wieczory są spokojne i sprzyjają relaksowi w gronie znajomych.
Najlepszym miejscem na podziwianie widoków jest jezioro Rasoabe, szczególnie o zachodzie słońca, kiedy woda odbija złoto-różowe barwy nieba. Warto również wynająć łódź, by podziwiać krajobrazy kanału Pangalanes.
Z Manambato warto przywieźć lokalne rękodzieło, takie jak wyplatane kosze czy biżuteria z rafii. Popularne są także lokalne przyprawy, w szczególności wanilia i cynamon. Pamiątki najlepiej kupować na bazarach lub od lokalnych rzemieślników.
Manambato jest znane z nietypowego systemu wodnego kanału Pangalanes, który biegnie równolegle do wybrzeża przez setki kilometrów. Tradycyjne łodzie rybackie, zwane pirogami, wciąż są tu używane jako główny środek transportu. Ciekawostką jest również to, że w okolicy jeziora można spotkać lemury w ich naturalnym środowisku.