Gorakshep to niewielka wieś położona w Nepalu, w regionie Solukhumbu, w pobliżu Mount Everest. Znajduje się na wysokości 5164 m n.p.m. i jest jednym z ostatnich przystanków dla trekkingowców zmierzających do bazy pod Mount Everest. Gorakshep nie posiada klasycznych dzielnic, a jego struktura składa się głównie z kilku schronisk oraz punktów noclegowych dla turystów.
Językiem urzędowym jest nepalski, ale wśród turystów i lokalnych przewodników powszechnie używa się angielskiego. Różnica czasowa względem Warszawy wynosi +4 godziny i 45 minut (jeśli w Warszawie jest 12:00, w Gorakshep jest 16:45).
Najlepszym czasem na odwiedzenie Gorakshep są wiosna (marzec-maj) oraz jesień (październik-listopad). W tym okresie pogoda jest stabilna, a widoczność w górach – idealna. Sezon wysoki oznacza większe tłumy turystów, szczególnie na szlakach trekkingowych, oraz wyższe ceny usług. Zimą (grudzień-luty) temperatury spadają znacznie poniżej zera, co może utrudniać pobyt, natomiast latem (czerwiec-wrzesień) występuje pora monsunowa, co wiąże się z opadami deszczu i niższą widocznością.
Ceny poza sezonem są niższe, zarówno jeśli chodzi o noclegi, jak i usługi przewodników. Warto także zwrócić uwagę na lokalne festiwale, takie jak Mani Rimdu, które odbywają się jesienią i mogą być interesującym dodatkiem do wizyty.
W Nepalu obowiązuje rupia nepalska (NPR). Gotówka jest preferowaną formą płatności, szczególnie w odległych miejscach, takich jak Gorakshep. Karty płatnicze są akceptowane tylko w większych miastach i rzadko w tej lokalizacji. Kurs wymiany wynosi około 1 NPR = 0,032 PLN.
Najlepiej wymieniać pieniądze w Katmandu lub Namcze Bazar, ponieważ w Gorakshep nie znajdziemy kantorów ani banków. Warto zabrać odpowiednią ilość gotówki przed rozpoczęciem trekkingu.
Gorakshep nie posiada rozwiniętej infrastruktury transportowej. Jedynym sposobem dotarcia tutaj jest pieszy trekking z Lukli, gdzie znajduje się najbliższe lotnisko. W rejonie nie kursują żadne pojazdy mechaniczne ze względu na teren i brak dróg. Najlepszym sposobem na poruszanie się są własne nogi lub usługi tragarzy i przewodników.
W przypadku trekkingu do Gorakshep warto wynająć lokalnego przewodnika lub skorzystać z zorganizowanej wycieczki, która zapewni transport do Lukli, a także logistyczne wsparcie na trasie.
W Gorakshep dostęp do internetu jest ograniczony i płatny. WiFi można znaleźć w niektórych schroniskach, ale jego koszt jest wysoki – około 500 NPR (16 PLN) za godzinę. Prędkość internetu może być bardzo niska.
Lokalne karty SIM, takie jak Ncell czy Nepal Telecom, oferują pakiety internetowe, ale sygnał w Gorakshep jest słaby lub całkowicie niedostępny. Karty SIM można kupić w Katmandu lub Namcze Bazar, a do zakupu potrzebny jest paszport.
- jedzenie uliczne (np. momo – pierożki na parze) – 300 NPR (10 PLN)
- obiad w restauracji średniej klasy – 1000 NPR (32 PLN)
- kolacja w restauracji premium – 1500 NPR (48 PLN)
- piwo – 900 NPR (29 PLN), kawa – 500 NPR (16 PLN), napój bezalkoholowy – 400 NPR (13 PLN)
- bilet wstępu do Parku Narodowego Sagarmatha – 3000 NPR (97 PLN)
Ze względu na górski klimat, niezbędne będą ciepłe ubrania, takie jak kurtka puchowa, czapka, rękawiczki oraz wodoodporne buty trekkingowe. Warto również zabrać krem przeciwsłoneczny z wysokim filtrem UV, okulary przeciwsłoneczne i apteczkę z lekami przeciwbólowymi oraz na chorobę wysokościową.
Przydatne będą także kijki trekkingowe, lekkie przekąski energetyczne oraz butelka na wodę z filtrem. Adaptery do gniazdek nie są potrzebne, ponieważ Nepal używa takich samych jak w Polsce.
Najbliższym lotniskiem obsługującym Gorakshep jest port lotniczy w Lukli (kod IATA: LUA). Lot z Katmandu do Lukli trwa około 30 minut. Bezpośrednie loty z Polski do Katmandu nie są dostępne – konieczna jest przesiadka w jednym z dużych azjatyckich hubów lotniczych, np. w Doha lub Delhi.
W Gorakshep dostępne są jedynie schroniska i proste pensjonaty dla trekkingowców. Standard zakwaterowania jest podstawowy – pokoje są niewielkie, ogrzewanie rzadkie, a łazienki często współdzielone. Ceny noclegów zaczynają się od 2000 NPR (65 PLN) za noc. Rezerwacje warto dokonać wcześniej, szczególnie w sezonie wysokim.
Typowe dania w Gorakshep to dal bhat (ryż z soczewicą), thukpa (zupa z makaronem) oraz momo (pierożki z nadzieniem warzywnym lub mięsnym). Popularne są również tybetańskie chleby oraz herbaty imbirowe. Składnikiem przewodnim wielu potraw są ziemniaki, soczewica i przyprawy, takie jak kurkuma czy kmin rzymski. Lokalne desery to między innymi tsampa – słodka owsianka z mąki jęczmiennej.
Gorakshep nie oferuje życia nocnego w klasycznym rozumieniu. Wieczory spędza się głównie w schroniskach, gdzie organizowane są spotkania przy herbacie lub rozmowy przy kominku. Nie ma tu barów ani klubów nocnych.
Największą atrakcją widokową jest punkt na szczycie Kalapatthar (5643 m n.p.m.), skąd rozciąga się spektakularny widok na Mount Everest. Najlepiej odwiedzić to miejsce o wschodzie słońca, gdy góry są oświetlone złotym blaskiem.
Z Gorakshep warto przywieźć rękodzieło z regionu, takie jak wełniane czapki, szale z wełny jaka czy biżuterię z turkusem. Popularne są także pamiątki związane z trekkingiem, np. mapy szlaków czy koszulki z logo Mount Everest.
Gorakshep było pierwotnie bazą wypadową pierwszych ekspedycji na Mount Everest. Nazwa miejscowości oznacza „martwego kruka” w języku nepalskim, co nawiązuje do trudnych warunków życia w tej okolicy.