Poon Hill to malowniczo położony punkt widokowy w Nepalu, znajdujący się w regionie Annapurna, w dystrykcie Myagdi. Jest to jedno z najpopularniejszych miejsc trekkingowych w Himalajach, znane z zapierających dech w piersiach widoków na szczyty gór, takie jak Dhaulagiri czy Annapurna.
W pobliżu Poon Hill warto zwrócić uwagę na: - Ghorepani – główne miasteczko w okolicy, idealne jako baza wypadowa na trekking. - Tadapani – spokojna osada słynąca z pięknych widoków i gościnności. - Ghandruk – tradycyjna wioska Gurungów z charakterystyczną architekturą i lokalnym muzeum. - Nayapul – punkt startowy wielu tras trekkingowych w okolicy.
Językiem urzędowym w Nepalu jest nepalski, ale w hotelach i wśród przewodników trekkingowych powszechnie używa się angielskiego.
Jeśli w Warszawie jest 12:00, w Poon Hill jest 16:45. Nepal funkcjonuje w strefie czasowej GMT+5:45.
Najlepszym czasem na odwiedzenie Poon Hill jest wiosna (marzec–maj) lub jesień (październik–listopad). W tych miesiącach pogoda jest stabilna, a widoki na ośnieżone szczyty są wyjątkowo wyraźne. Sezon wysoki oznacza większy ruch turystyczny i nieco wyższe ceny, natomiast w porze monsunowej (czerwiec–wrzesień) szlaki mogą być trudniejsze ze względu na deszcze. Zimą (grudzień–luty) jest spokojniej, ale temperatury mogą być uciążliwe, szczególnie nocą.
Lokalną walutą w Nepalu jest rupia nepalska (NPR). Warto mieć gotówkę, szczególnie w małych miejscowościach jak Ghorepani. W większych miastach, jak Pokhara, można płacić kartą, ale prowizje mogą być wysokie. Przykładowy kurs: 1 NPR ≈ 0,032 PLN. Najlepiej wymieniać walutę w bankach lub kantorach w Pokharze.
Do Poon Hill nie dociera transport publiczny – najczęściej turyści korzystają z trekkingu. Przejazd taksówką lub busem z Pokhary do Nayapul (punkt startowy trekkingu) kosztuje ok. 2000 NPR (ok. 64 PLN). Wynajem samochodu w regionie nie jest popularny ze względu na trudne, górskie drogi. Poruszanie się pieszo jest głównym sposobem zwiedzania.
Warto kupić lokalną kartę SIM, np. od operatorów Ncell lub Nepal Telecom. Koszt pakietu internetowego to ok. 500 NPR (16 PLN) za 10 GB. Karty SIM można kupić w Pokharze lub Katmandu – potrzebny jest paszport. Darmowe WiFi znajdziemy w większości pensjonatów i restauracji, ale w wyżej położonych miejscach, takich jak Ghorepani, sygnał może być słabszy.
- jedzenie uliczne (np. momo – pierożki) – 150 NPR (5 PLN) - obiad w restauracji średniej klasy – 600 NPR (19 PLN) - kolacja w restauracji premium – 1500 NPR (48 PLN) - piwo – 500 NPR (16 PLN), kawa – 300 NPR (10 PLN), napój bezalkoholowy – 200 NPR (6 PLN) - bilet wstępu do punktu widokowego na Poon Hill – 100 NPR (3 PLN).
Warto spakować: - ubrania na warstwowy ubiór – lekkie koszulki na dzień i ciepłe kurtki na wieczór, - wygodne buty trekkingowe, - krem przeciwsłoneczny i okulary UV, - adapter do gniazdek (gniazdka typu D i M), - dokumenty, takie jak paszport i pozwolenie na trekking (ACAP i TIMS).
Najbliższe lotnisko to Pokhara Airport (PKR). Loty z Polski odbywają się z przesiadkami, średnio trwają ok. 10–12 godzin. Popularne linie lotnicze to Qatar Airways i Turkish Airlines, z przesiadką w Dosze lub Stambule.
Najpopularniejsze bazy noclegowe to Ghorepani i Tadapani. Standardy obejmują budżetowe pensjonaty (300–1000 NPR, 10–32 PLN za noc) oraz bardziej komfortowe lodże (ok. 2000 NPR, 64 PLN). W sezonie warto rezerwować wcześniej przez biuro podróży.
Lokalna kuchnia w regionie Poon Hill opiera się na prostych, pożywnych daniach. Warto spróbować: - dal bhat – ryż z soczewicą, - thukpa – rozgrzewająca zupa z makaronem, - sel roti – tradycyjny smażony chlebek, - gundruk – sfermentowane liście warzywne. Najlepiej poszukać takich potraw w lokalnych lodżach i restauracjach w wioskach.
Życie nocne w okolicach Poon Hill jest bardzo spokojne – wieczory spędza się w pensjonatach przy kominkach. W Pokharze, przed trekkingiem, można odwiedzić bary z muzyką na żywo, np. Busy Bee Cafe.
Poon Hill to jeden z najlepszych punktów widokowych w regionie Annapurna. Warto odwiedzić go o wschodzie słońca, aby podziwiać panoramę Himalajów. Widok obejmuje takie szczyty jak Annapurna I i Dhaulagiri.
W regionie warto kupić: - ręcznie tkane szale i ubrania z wełny jaka, - lokalne przyprawy, takie jak kardamon i kurkuma, - tradycyjne nepalskie noże kukri. Najlepiej robić zakupy na bazarach w Pokharze lub bezpośrednio od rzemieślników w wioskach.
Poon Hill słynie z codziennych wschodów słońca, które przyciągają setki turystów. Region zamieszkuje lud Gurung, znany z bogatej kultury i tradycyjnych tańców. Ważnym elementem trekkingu jest poczęstunek herbatą w lokalnych lodżach, co jest wyrazem gościnności Nepalczyków.