Sudan Południowy leży w Afryce Wschodniej, bez dostępu do morza. Sąsiaduje z sześcioma krajami: Sudanem na północy, Etiopią na wschodzie, Kenią i Ugandą na południu, Demokratyczną Republiką Konga na południowym zachodzie oraz Republiką Środkowoafrykańską na zachodzie. Kraj jest znany z rozległych sawann, terenów bagiennych oraz rzeki Nil Biały, która przepływa przez jego terytorium. Region ten charakteryzuje się gorącym, tropikalnym klimatem.
Stolicą Sudanu Południowego jest Dżuba, będąca jednocześnie największym miastem w kraju. Inne większe miasta to Wau, Malakal i Bor. Dżuba jest głównym centrum administracyjnym i gospodarczym kraju, oferującym ograniczoną, ale rozwijającą się infrastrukturę turystyczną.
Językiem urzędowym w Sudanie Południowym jest angielski. W kraju używa się również wielu języków lokalnych, takich jak dinka, nuer czy zande. W większych miastach można porozumieć się po angielsku, ale w mniej turystycznych miejscach warto skorzystać z pomocy lokalnego przewodnika.
Sudan Południowy znajduje się w strefie czasowej, która jest o jedną godzinę do przodu względem Polski. Na przykład, jeśli w Polsce jest godzina 12:00, w Sudanie Południowym będzie 13:00.
Walutą używaną w Sudanie Południowym jest funt południowosudański (SSP). 1 SSP to około 0,03 PLN, jednak kursy mogą się zmieniać. W większych miastach można znaleźć kantory wymiany walut, ale płatności kartą są ograniczone i nie są powszechnie akceptowane. Zaleca się posiadanie gotówki, szczególnie przy podróżowaniu poza Dżubę.
Transport publiczny w Sudanie Południowym jest mało rozwinięty i często nieprzewidywalny. Główne środki transportu to minibusy oraz motocyklowe taksówki (boda-boda), które są tanie, ale mogą być niebezpieczne. Koszt przejazdu boda-boda w Dżubie wynosi około 100 SSP (ok. 3 PLN) za krótki dystans. Taksówki są droższe, a cena za kilometr to ok. 300 SSP (ok. 9 PLN). Wynajem samochodu jest możliwy, ale drogi są w złym stanie, a paliwo może być trudno dostępne. Transport wodny jest ograniczony do rzeki Nil Biały, gdzie łodzie są używane głównie przez lokalnych mieszkańców.
Internet w Sudanie Południowym jest drogi i mało dostępny. Lokalne karty SIM oferują operatorzy tacy jak Zain i MTN. Ceny pakietów internetowych zaczynają się od 1000 SSP (ok. 30 PLN) za 1 GB. Karty SIM można kupić na lotnisku, w kioskach lub sklepach operatorów, ale wymagane są dokumenty tożsamości, np. paszport. Publiczne WiFi jest rzadkością i można je znaleźć głównie w hotelach wyższej klasy.
- Street food: od 500 SSP (ok. 15 PLN) za posiłek
- Restauracja średniego poziomu: 2000 SSP (ok. 60 PLN) za danie
- Restauracja premium: od 5000 SSP (ok. 150 PLN)
- Kawa w kawiarni: 800 SSP (ok. 24 PLN)
- Piwo w barze: 1000 SSP (ok. 30 PLN)
- Bilet do muzeum: 1500 SSP (ok. 45 PLN)
Ze względu na gorący klimat, warto zabrać lekką, przewiewną odzież, ale należy pamiętać o skromnym ubiorze, zwłaszcza poza miastami. Przydatne będą repelenty, krem z filtrem i apteczka pierwszej pomocy. Gniazdka w Sudanie Południowym wymagają adapterów (typ G). Warto mieć powerbank, ponieważ przerwy w dostawie prądu są częste. Przydatne dokumenty to paszport, wiza oraz międzynarodowe prawo jazdy w przypadku wynajmu samochodu.
Loty z Polski do Dżuby trwają około 10-12 godzin, w zależności od liczby przesiadek. Najpopularniejsze trasy prowadzą przez Addis Abebę (lotnisko Bole – ADD) lub Nairobi (lotnisko Jomo Kenyatta – NBO). Lotnisko w Dżubie (JUB) to główny port lotniczy w kraju.
Ceny noclegów w Sudanie Południowym wahają się od 50 USD (ok. 225 PLN) za prosty pokój w pensjonacie do 200 USD (ok. 900 PLN) za nocleg w hotelu o wyższym standardzie. Hotele 3* często oferują podstawowe udogodnienia, takie jak klimatyzacja i WiFi, ale są one niezawodne tylko w dużych miastach. Zaleca się wcześniejszą rezerwację, szczególnie w Dżubie, gdzie baza noclegowa jest ograniczona.
Sudan Południowy jest krajem o bogatej kulturze, w którym gościnność odgrywa kluczową rolę. Przy powitaniu należy uścisnąć dłoń i unikać pośpiechu w rozmowach. W restauracjach napiwki nie są obowiązkowe, ale mile widziane – zazwyczaj wynoszą 10% rachunku. Warto pamiętać, że fotografowanie lokalnych mieszkańców bez ich zgody jest uważane za nietaktowne.
W Sudanie Południowym warto spróbować lokalnych potraw, takich jak asida (papka z mąki sorgowej), kisra (płaski chleb) czy mięso z grilla. Typowe przyprawy to kardamon, cynamon i kumin. Popularne desery obejmują tamarind juice (napój z tamaryndowca) oraz lokalne ciasta. Warto spróbować również tradycyjnej kawy przygotowywanej z przyprawami.
Najważniejszym świętem jest Dzień Niepodległości obchodzony 9 lipca, kiedy odbywają się parady i uroczystości. Inne ważne wydarzenia to festiwale kulturalne, takie jak Festiwal Kultury w Dżubie, który promuje tradycyjną muzykę i taniec. Podczas świąt mogą wystąpić ograniczenia w transporcie, a ceny w hotelach często rosną.
Najlepsze miejsca na zakup pamiątek to lokalne targi i bazary, gdzie można znaleźć ręcznie robione kosze, biżuterię i wyroby z drewna. Ceny mogą wynosić od 500 SSP (ok. 15 PLN) za drobne przedmioty do 5000 SSP (ok. 150 PLN) za większe dzieła sztuki. Warto się targować, ale z umiarem. Należy unikać zakupu produktów z kości słoniowej i skóry dzikich zwierząt, które mogą być nielegalne.
Sudan Południowy jest jednym z najmłodszych krajów świata – uzyskał niepodległość w 2011 roku. W kraju znajduje się Sudd, jeden z największych obszarów bagiennych na świecie, będący domem dla wielu unikalnych gatunków zwierząt. Ciekawostką jest, że w niektórych obszarach tradycyjne tańce i stroje pozostają ważnym elementem życia codziennego. Warto również wiedzieć, że w Sudanie Południowym obowiązuje prawo zakazujące publicznego spożywania alkoholu w wielu miejscach.
Pogoda w Sudan Południowy jest tropikalna, co oznacza, że przez cały rok utrzymują się tu wysokie temperatury – średnio od 25°C do 35°C. W kraju występują dwie główne pory: sucha, trwająca od listopada do kwietnia, oraz deszczowa, przypadająca na okres od maja do października. Podróżując z biurem podróży, warto wybrać porę suchą, gdy warunki są bardziej sprzyjające do zwiedzania i wypoczynku.
W porze suchej można cieszyć się safari w licznych parkach narodowych, takich jak Park Narodowy Boma, gdzie zobaczyć można wyjątkową faunę i florę. W tym okresie łatwiej też eksplorować lokalne wioski i poznawać kulturę plemion, co często jest elementem wycieczek objazdowych. Pora deszczowa, choć bardziej wymagająca, zachwyca bujną zielenią i licznymi wodospadami, co przyciąga miłośników przyrody. Ważne jest, aby odpowiednio przygotować się do podróży – lekka odzież, ochrona przed słońcem i repelenty na owady będą niezbędne.